Harun Yıldırım 6 Şiirleri - Şair Harun Y ...

Haykırarak çıkıp ana rahminden
Ninni içinde yatıp  keyfimden
Çırpınıp çıngırak  vurup zevkimden
Düşündüm demek böyle dogulurmuş

Tozlarda çamurda burnu sümüklü

Hazan yeli
Es gönlüme hazan yeli
Rüzgarın beni aklasın
Eger benden şüphen varsa
Yere düşen kar çatlasın

Nice kınalı gelinleri; koydu gitti yigitler
Çanakkale sakaryada; kefensiz yattı şehitler

Semalarda dalgalan sen; ay yıldızım
nurdan şemme
Vatan sevdası yürekte; sıgmaz bu alem bendime

Bayragım verdik sana bunca nice can
Yetmesse al damarlarımdan kırmızı kan
Şuheda fışkırır senden toprak bagrımda şan
Yarıp bagrımı sararım vatan vatan diye

Kara davut  mataramda kalmadı suyum

Başımdan bir kova su döktüler Ateşim sönmedi yandım vay vay Gönlümün bagına gül diktiler Gonca güllerim bitmedi vay vay Deli rüzgar dilinimi yuttun Yeter uykuyamı yattın vay vay Düşen yapragımı nere attın Getir yagmuru susadım vay vay Agladım sessiz duymadı eller Yaşlarım aktı silmedin vay vay El aç mevlaya söylesin diller Bir murada eremedim vay vay Harun yıldırım

Güllerimi dondurdu bu kara kış Mıhlanır içime umutsuz bakış Ben hep seni dokudum nakış nakış Gönlüme iplik ol ör gitsin beni Masallar gibi aşkımın öyküsü Sanki bize şait olmuş gökyüzü Dilimde bin yıllık hicran türküsü Gel vur tellerime çal gitsin beni Aşka dair söz bal aksın dilinden Koparma gülümü körpe dalından Sevdalı bakan göz anlar halımdan Sende bir kenara yaz gitsin beni Bu nasıl gözdür bakışların kurşun Ok gibi fırladı fevkinden arşın Ahımdan çatlasın bak sabır taşın Sende taşdan taşa vur gitsin beni Duyanlar ah eder düştügüm hale Umudu bitirdim artık ne çare Ak düstü saçlara söylen o yare Tutam tutam yoldun yak gitsin beni Harun yildirim

Tahdadan  ,mazotsuz yagsız benzinsiz  arabam
Yorganımdır benim,yaş meşeden tarabam

Yolcular,  yolcular yavaş; etmeyin acale
Yolculuk nereye, gidin sorun ecele

Kışlar,dayım verin yazımı bana
Yaslar,dayım verin yarimi bana
Efkar,dayım verin sazımı bana
Dertli dertli vuran telden usandım

Sevdayı kervan kervan götürdün sen

Çok ağır aşkın yükü artık yoruldum! Fırat gibi caglardım gayri duruldum! Avuçlarım da yumruk ettim aşkını! Sıka sıka Vura bildim kadar vurdum! Aşkını zincirledim duvara astım! Ateşe su degil yaşları akıttım Gönlüm deki gazellere  kiprit çakıp  ! Ateşimi yaka bildim kadar yaktım! dünya üstündeki çamurlara bastım! Süründüm yıllarca ayaga kalkmadım! Ümitlerimi tükettin bitirdin artık!   Dünyanın çamuruna bata bildigim kadar battım! Anlattım aşkı dizelerde sözlerde! acı ızdirap kaldı senden bu yürekte! Derdimi anlatan bu son kalemle!   Yaza bildim kadar yazdım  Azreil şaşdı görünce tek başıma Ne yolcu ne hancı çıkmadı karşıma! Adım adım gittigim sabır yolunda  ! Gide bildim kadar gittim! Gör bundan sonra kabul edermi toprak işte ömrüm dökülüyor yaprak yaprak! Aşkının ızdırabını  yüregime atarak! Göme bildim kadar gömdüm! Harun yildirim

Aşkım dedim sardım seni bagrıma Haykırdım kulak vermedin çagrıma Bak her sözün gider oldu agrıma Şeytana uyarak gitmek yakışmaz Derman dedim melhem olsan  yaraya Konu komşu haset soktu araya Yuvalar kurdum fakir fukaraya Kendi yuvamı yıkıp gitmek yakışmaz Baktım herkes mal mülk makam şaşkını Baktım herkes unutmuş hak aşkını Garibin gönlündeki cennet köşkünü Yakıp Yıkıp gitmek bana yakışmaz Kızdın yazdıklarıma biliyorum Çok şeyler yazmıştım bak siliyorum Bu dünyada beni avuttun amna Mahşerde  kolaylıklar diliyorum Seni Allaha havele ediyorum Harun yıldırım