Adına adaklar adadığım doğrudur,
Gözlerinin ışığında boğulmak istemem,
Gülüşüne ömrümü vermek istediğim,
Rüzgarlara sevdiğimi fısıldadığım kadar hem de!
Kirpiklerine değer bir umut da, içini ısıtır diye!
Geceleri seni sayıklayarak uyandığım doğrudur.
Kan ter içinde yanına varmak isteyişim,
Canımın bu kanayan yarası doğrudur.
En az ağlaması kadar bir bebeğin feryat figan.
Sensizlik yoksulluğunda büyüttüm gönlümü,
Şimdi önüme sunulan bu gülüş sarayının,
Yabancısıyım ben kahkaha sokaklarının.
Bir enkaza sahipken ıssız bahçemde,
Var edemem ki ihtişamlı mabedler gölgene…
Nasıl uzansın kollarım,
İncinmenden korkarım…
Kayıt Tarihi : 27.5.2020 20:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!