Yılgın bir beyazlığı oyuklara ıssızlanan
Yokmuş gibi sanki insan kendinde, vakit geçede
Duvarları siyah mimli çatıklara asık suratlarla
Donmuş bir fotoğrafın dörtköşesini köşklenmiş
Mürekkebi çiyan zehrinden
Yazısız küskün bir karikatür gibi hayata boş geçip
Tüm zamanı köksalan rezillikte yakıştırmaya zorluyorlar
Ölüm nöbetlerinde kavgalı nizahlı dakikçe..
Hali haraba gebe
Kendi üstesinden gelmeye çalışan cenazelikler...
Seyfi Karaca..........Kasım / 11
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 5.1.2012 22:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!