Happan Sekerken Ezel Behrinde

Tavan arasi tahtalikta horantanin col cucuguyduk
Dolusur yatar kalkar arpa davar sigira
Gün yorar yagmur güneslere suyumuzu getirir göynegimizi sererdik
Camiye bakan kücük pencereden cömaat gider gelir
Cesmeler kavaklar sögütler görünürdü setenlige dogru gidince
Happan oynuyorduk
Seni muslu dayinin böyük oglu zekerieye virdik everdik dediler
Gaynatan yoldan gecerken happanin canagini
Ayagina topuguna koteleyim dime haaaa
Dediler, hiiiic biemedim ev bark col cocuga karistim
Baga gittim bostan gördüm buyday yikadim yorgan yastik büktüm ördüm
Yayiktan cikriga her bir isini gücünü yapip düzerek
Salincaktan ugurleyerek gelin guvey insanlar besledim baktim büyüttüm
Ey düyna
Ey düyna
Ey düyna….
Ogun bogunkünden
Dadindan yinmez gozelliklerin evi barkiydin ya
Asgolsun..
Asgolsun..

NOT : Siir Aksaray köylerinde hikayeye kaydolmus, fakat tüm gelmis gecmisiyle YURDU DIYARI ayni kalbin zü ömrü yeri diyari bir BOZKIR insaninin ortak öyküsüyle onurlanan topragina özgün yasam incisindendir. Cümle hatiralarina sonsuz sevgiyle.

Kasim / 21