hapishaneler çürüyor
ve içine hapsettiğim hala yaşıyor..
özgürlüğü sevdiğim kadar, sevdim
düşündüm..
suçumdu suçsuzluğum..
"git" demedi bana
" kal" diyebilseydi keşke
...
ayaklarıma prangalar vuruldu
ve hiç hesap etmediğim yerden vuruldum..
yargılamadan yüreğimi
kendimle birlikte
gözlerin hapsinde
uzaklara sürgün yedim..
yemeden içmeden kesildim
yitirilmesi hep kolay
söylemesi zor..
yitirmemek için bendekini
gittiğim uzaklarda, kendimi zincire vurdum..
hapishaneler çürüyor
fakat içime hapsettiğim hala yaşıyor..
2011
Vildan UyarKayıt Tarihi : 4.4.2013 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!