adı kalbimde saklı
acısı yüreğime saplı
ben sevdim onuda
eller aldı
yandı yüreğim yandı
kalmadı yaşama gücüm
ben hiç omzunda ağlamadı annem
hep kendi kendimde
buldum teselliyi
iç çekerek ağlarken
hıçkırıklarımdı
tek duyduğum
kolumu kanadımı kırdın ey hayat
gelmiyor içimden artık
gülüp eylenmek
unutttum gülmeyi
unuttum sevmeyi
yaşamak güzelmiş
benim ellerimde
manikür pedikür yoktur yavrum
ettiğim duaların
döktüğüm göyaşlarımın izi vardır
kokusu vardır yavrum
4 dakika önce
ne güzel şehirsin
canım istanbulum
seyrine doyulmayan
bakmaya kıyılmayan
ne güzel şehirsin sen
sen hiç karanlıkla
arkadaş oldunmu
anlattınmı derdini
sessiz karanlıkta
gecenin sessizliğine
konuştunmu gece
her kapıyı açtığında
gülücükler saçardın
beni görünce
güller gibi açardın
mutlu olur
havaara uçardın
sevdamız oldun doldun yüreğimize
hasretimizsin efendim
canımızda can dilimizde duasın
sen bizim peygamberimiz
muhammet mustafasın
bir hurmayla doydun
yanındayım görmüyorsun
uzattım sana ellerimi
ne olur tutsana
öyle acyorki
şu kalbim
bir an olsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!