Hanife Banu Şiirleri - Şair Hanife Banu

1974 yılında babasının memuriyeti nedeni ile Çorlu'da doğdu. Bu gezginliğinin ana nedeni olarak görülebilir.Hayatını Türkiye'nin farklı şehirlerinde geçirse de onun için Ankara'nın hep özel bir yeri oldu.İlk,lise ve yüksekokul öğrenimini Ankara'da tamamladı.(Farklı şehirlerde gezilse de noktaları Ankara'da konuldu hep.) Kendini, bildi bileli yazıyor.Söz ishaline tutuldu gibi gelirdi gençlik yıllarında ama yaş ilerleyince anladı ki çok söz söylemek değilde dediğini anlatabilmektir önemli olan.Artık çok fazla ve çok uzun yazmıyor.
Dünya ta ...

Hanife Banu

Çünkü gittin...
Bundan böyle hayatımız 'yanlız bir opera'dır...
Kimsenin uğramadığı ucuz liman meyhanelerine kaderimiz yazılmıştır
-ki bir sevgili beklemez burnunun direği sızlayarak ümitle bizi
bizim umudumuz 'gittin.. Şimdi bir mevsim değil bir ömür girdi aramıza
şimdi ne sen dönebilirsin,ne ben kapıyı açabilirim sana' diyen

Devamını Oku
Hanife Banu

Sessiz,sensiz bir yağmur yağıyor İstanbul’da
Saçlarımdan gün batıyor
Şöyle bir silkinip atsam başımdaki yıldızları
Gece İstanbul’a sıvaşıyor...
Gözlerim sarhoşlukta ısrarlı
Vakit yok tüm saatler aşkı gösteriyor..

Devamını Oku
Hanife Banu

Denizin üzerine düşmüş
Tüm yıldızlar toparlanıp
Yerlerine döndüler
Güneş başını gömdü dağların koynuna
Ninni söylemeye başladı annesi...

Devamını Oku
Hanife Banu

kısa metrajlı bir düştün sen
lambadaki cinin üç dileğinden biri
elma dedim çık artık
çanak çömlek patladı
herkes gitti.

Devamını Oku
Hanife Banu

Her aşk imkansız aşktır aslında,

İnsan coğrafyasını aşk yeniden yaratır..

Mümkünü yoktur iki kalbi iki bedende yaşatmanın aşıksan eğer

Devamını Oku
Hanife Banu

sen yoktun
herkes vardı..
ama toprak yağmur kokmuyordu
kimseler gülümsemiyordu
elimi sallasam kırık bir kalbe rast geliyordu
sen yoktun

Devamını Oku
Hanife Banu

Gülüşün kalır bende
Çünkü bütün yağmurlar diner
Tüm hayal kırıklıkları savrulur
İnsan
Tüm yeminlerin ardından
Yine ihanet edecek bir hayat bulur..

Devamını Oku
Hanife Banu

Gecenin ortasında sıyrılıp gelen
Bir hayal gibi varsın aslında...
Yokluğun da farkedilmeyen varlığın
Sen gelince yokluğunun
Yüreğime saplanan bir buzdan bir hançer gibi
Beni yaraladığını anlamama sebep oluyor...

Devamını Oku
Hanife Banu

Anneleri bekler mi geceleri

Trenleri son istasyonda?

Devamını Oku
Hanife Banu

Şu aralar hani ellerim kollarım dolu bir kapının önünde

Anahtarı bulupta

Kapıyı açmaya çalışır gibiyim.

Devamını Oku