Hani sen vardın, güneşle birlikte
sabahlarıma ilk gelen.
Hani sen vardın, çalışma masamı,
çiçeklerle süsleyen.
Hani sen vardın, beni uzak bahçelerden,
gizlice izleyen.
Hani sen vardın, yüreğim kadar dost,
bendeki ikinci ben.
Hani sen vardın, biraz geç kalsam,
sitemlerle bekleyen.
Hani sen vardın, bir gün görünmesem,
özlediğini söyleyen.
Hani sen vardın, türlü renklerinle,
beni güldüren.
Hani sen vardın, seni seviyorum,
sevgimlesin diyen.
Hani sen vardın, ben yokken de ama
benim, hiç senim olmadın ki sen.
Artık sen yoksan ve hiç olmayacaksan,
bende olmam, ben olamam ki ben.
29.10.2009
Hatice AkKayıt Tarihi : 17.7.2015 20:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/17/hani-sen-vardin-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!