Anılarda yaşattığım katıksız sevgi
Benliğime böyle yerleşmiş insan değeri
Büyüklerimizden böyle görmüşüz demek ki
Var mı ötesi arkadaş? İnsan değeri bu.
Üzüm bağlarında çalışan insanlar
Tazeliğin kokusunu taşıyan rüzgarlar
Dinlenirken atılan kahkahalar
Sevgiyle olur bu arkadaş, var mı ötesi
Kötümserliğe yer yok benim köyümde
Şaşırttı şehir hayatı hepimizi de
Düşünceler değişti, endişe var içimizde
Parayla bütünleştik arkadaş, var mı ötesi
Komuşunun feryadını kimse duymaz
Ölürsen belki kimse gelmez
Bu gidişle ne insanlık, ne komşuluk kalmaz
İnsanlık bitiyor arkadaş, var mı ötesi
Gözlerimizi hesap yaparak acarsak
Selamı geç, parayla kapıları zorlarsak
Hatırlayıp anamızı babamızı sormazsak
Biz bitmişiz arkadaş, var mı ötesi
Yarını düşünmek beynimizi kemiren
Gecmişten kalıntılar biraz gülümsettiren
Çocuklarımızdan var mı sevgiyle yetişen?
Robotlaştık arkadaş, var mı ötesi
Kayıt Tarihi : 15.6.2005 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mürsel Adıgüzel
selamlarım.
saygılar ümüt güngör
TÜM YORUMLAR (9)