Hane Şiiri - Kasım Kobakçı

Sırtıma bir hane yaslandı, mekan mekana çullandı,
Yazgı biriktiren, ki sımsıkı yurt yapan.
Analar ziyafetinde, ve caddeler ki,
Fışkırıklı eteklik, bebeklerce.

Düşüncemde ortaya çıktı ansızın bu hatıra,
Yitti parlayıp.
Dağ gibi derken, gaflet
Çullandı üzerime yüküyle.

Sarındı hayat, siyah bir niteliğe,
Üzerime çullandı.
Kesindir infilakı,
Yükü sıkıntının
Ardımdan...
Sürtünen silüetim, alanlarda.