Ben Âşık Oldum, Gülmeyin Bana
Sevdiceğim yüreğime çörekleniverdi, baharlar açtı
Bütün gülzarım yeşerip, esrik kokular saçtı
Aşk bulutları başıma taçtı
Ben aşık oldum, gülmeyin bana
Kapıldım rüzgarına huzurlu bir aşkın
Sessiz, dingin bir deniz
Yelken doldurdu hislerimiz
Uzandım kollarına büyülü yakamozların
Kenetlendi ellerimiz
Birleşti gözlerimiz
Git artık, git!
Yüreğim isyan etmesin daha fazla
Sana, hayata,
Rüzgâr kokunu getirmesin bana!
Benim babam bir tanedir
Mangal yürekli, mert adamdır
Yufka gibi bir kalbi vardır
En önemlisi de fedakardır
Benim babama her daim özenmişimdir
Beni Mecnun Eden Sevgili
Ah yar, dilim günahkâr
Günahımsa dağlar kadar
Her geceye gebeyim
Soruyorum başka kimi seveyim?
Benim Gibi Sevmeli Seni
Gözleri her sabah seni aramalı,
Seni bulamayınca hıçkıra hıçkıra ağlamalı,
Akşamları yolunu gözlemeli,
Baktığı her yerde seni görmeli,
Benimle Olmayan Sen
Benimle olmayan senle yaşlanıyorum
Gerçekleşmeyen hayalim, yere göğe sığdıramadığım vazgeçilemeyenimsin
Her gece omuzunda uyuduğum, kilometrelerce uzağımdaki hayaletimsin
Hasret duyduğumda, kokunu burnumda hissettiğim vuslattan ibaretsin
Beni Terk Ettin
Bugün ilk defa ağladım yalnızlığıma
Ümitsiz düşler içinde seni düşündüm durgun sularda
İlk başta gözümde büyüdün sudaki halkalar misali
Sonra da kayboluverdin o derin sularda
Gecenin koynunda çırılçıplak terk edeli
Bir tatlı ayaz açtı kollarını makas gibi
Gecedir yokluğuna etti teselli
Bir şey koptu içimden benden gideli
Gözlerindi beni mahpus damına salan
Ben Ve Sen
Nereden bileceksin
Bilseydin şayet, bilirdin ne bildiğimi
Nereden seveceksin
Bilseydin şayet, anlardın ne kadar sevdiğimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!