Bir Karanlıktı Güneşi Sonsuzluğa Uğurlayan
Zaman mıdır umudu dehlizlerinde akıtan
Hesapsızca, umutları harcayan
Kim bilir ansızın bir gün
Karanlıkları boğan bir Güneş doğacak
Bir Kıvılcım Alevlendi
Senden önce mevsimleri yaşamayan bir hayat,
Buzullara örülmüş duvarlar,
Güneşsiz bir gökyüzü gibiydim
Bir Sen, Bir Ben
Bir seni tanıdım ben, sevmediğin halde
Bir senden geçemedim, bunu bildiğim halde
Bir sen mi vardın şu koskoca evrende?
Bir ben mi fazla geldim, yerim yoktu yüreğinde?
Bir Vazgeçiştir Bu Aşkın Hazin Portresi
En coşkulu hasretimsin sen,
Gölgeni ararım İstanbul’un daracık sokaklarında
Senli düşlerin anlarıdır taptığım,
Tarifi kifayetsizsin lügatlerde
Bitmek Bilmez
Bir hayalin içinde miyim?
Yoksa çıkmazda mıyım?
Kâh bakan o güzelim gözlerin olayım
Karanlık gecelerde içini ısıtayım
Biz
Gecenin karanlığı çöktüğünde yar,
Yanar sokak lambaları birer birer
Tüm şehirler sessizliğe gömülür, susar tüm şairler
Nasıl beceriyorsun mutlu etmeye
Aynı zamanda felaket olmaya
Coşkun sıcak duygulara boğuyorsun
Hazlar içine gömüyorsun
Hayatımı cennete çeviriyorsun
Bize Ait İlkbahar
Mum gibi eriyorum sevdanın ateşinde
Kızıyorum kendime seni yazıyor diye
Kırgınım zihnime seni düşlüyor diye
Öfkeliyim yıllarıma sensiz geçiyor diye
Bizi Var Eden Öğretmenlerimiz
Bizi var eden Öğretmenlerimiz
Aç kalsanız bile, bildirmez ar edersiniz
Gücünüz yetmese bile araç gerecinizi çabayla var edersiniz
Çevreyi aydınlatır, bizi bağrınıza basarsınız
Boşuna Kürek Çekermiş Kul, Aşkına Yoksa Karşılık Kaderinde
Dem alırmış aşka düşen, sevda çölünde
Yeşerir mi yaprak, kupkuru ağaç dalında?
Sanır mısın, sevmek sevilmek kul elinde?
Boşuna kürek çekermiş kul, aşkına yoksa karşılık kaderinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!