Hande Ortay Şiirleri - Şair Hande Ortay

Sensin aşkın her hali,
İmkânsızlığın bezirgânı
Ben ise düşlerin şimal yıldızı,
Dağların ılık ama bir o kadar hırçın yeli

Hasret rüzgârları doldurdum özlemin heybelerine

Kirpiklerine takılmış ilkyaz dalını gördüm
Sırtımı ağaca verdim
Susup menekşelerin peşinden koştum

Başını getirip yüreğimin üzerine koydun
Şimdi varsın, birazdan yoksun

Adı Aylin

Arkadaşım ve kardeşim
Yarenim ve sırdaşım
Letafet saçan lalezarım
İsminle bin şiir yazarım

Bir şarkı söylesem,
Gözlerinin içine bakarak,
Ellerimi tutarak,
Dinler misin beni?

Bir şiir yazsam,

Ağlama Türkiye'm

Kalbin sınırı dört duvar,
Yorgun düşüyor bedenler
Tıpkı kurşun ağırlığı gölgelerin ortasında...

Kalbin sınırı dört duvar,
Yorgun düşüyor bedenler
Tıpkı kurşun ağırlığı gölgelerin ortasında...

Taşı toprağı altın,
Eşi benzeri yok dediler,

Ağlayan Yüreğim

Gözlerimi ucuz bir sabaha serptim
O sabah yoktun kendimde
Penceremi açtım
Islandı tüm şarkılar yağmurda

Ah Yar, Amansız, Zamansız Girdin Hayatıma

Bir düşünce düşer, o her an aklımda
Gece gündüz hayalimde, bir o var karşımda
Hüzün var yaşanmamışlıklara, onsuz olan aşkımda
Ah yar, amansız, zamansız girdin hayatıma

Aklımı Peynir Senle Yedim


Benim yüzüme öyle bakma
Sende biliyorsun beni sevdiğini
Ve beni çok özlediğini

Amiyane Tuzakların

Bilir misin, aynalar vardır göstermez suretimizi yar
İçimizin katıksız, sızlayan yanımızı örer birer birer
Zira hayal tarlalarında yolak yolaktır tüm umutlar
Ve iki bakraç gözyaşı geriye kalır