Övünmek ne alemde
Levmeyle hep her demde
Her çizgide kalemde
Hevâ varsa yerilir
Rahat olsa bedenin
Bâtıl murâd edilen,Hakk sözünden sakın ha
Hakk'la bâtıl bu kadar, birbirine yakın ha
Tevâzuya kanat yapıp dizini
Dinle gülüm gariplerin sözünü
Takib eyle kâmillerin izini
Hakk kulları,kul olana şer demez
Yumup dışa baş gözünü
Dinleyip mürşid sözünü
İlmi irfânla yüzünü
Yuyanadır hakk sofrası
Yedi milyar lisân var, şu varlık bahçesinde !
Halden bilen kul varmı? muhabbet lehçesinde
Dikensiz bir gül idik
Dil dönmeze dil idik
Sevdalı bir kul idik
Yaşar idik hani ya
Cana sevgi katardık
Ayniyetli nazara,cümle alem hep râmdır
Gayri bilen idrake , hikmet bile haramdır
Dışın pâki ister isen, suya değdir yüzünü
İçin mâmur etmek için, Hakk'a erdir özünü
Abdürrahim Karakoç'a...
Râhîm'in kuluydun rahmete erdin
Tohumdun,çatladın meyveler verdin
Derinden aah eder 'Mihriban' derdin




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!