Hamza Süngü Şiirleri - Şair Hamza Süngü

Kimde varsa melâmet
Buldu ân'da selamet

yoktu kalbim sevecek
Ben cânı sende buldum
uğrunda ben ölecek
Cânânı sende buldum

SENDEN ÖĞRENDİK

Beşikte söyledik Hakk'ın kelâmın
Yürüyüp koşmayı senden öğrendik
Elestte duymuşuz aşkın selâmın
Çağlayıp coşmayı senden öğrendik

SENDEN SONRA

Geçmişi erittim tükettim An’da
Gelecek can verdi bu garip canda
Sen’inle Gül’ünce baktım cihanda
Taptaze OL’uştur senden sonrası

Sen gideli buradan
Suların tadı acı
Günler öyle sıradan
Sanki zaman kirâcı

Bu,Senin için...


Gözü yaşlı zâr'u zâr
Elde ciğer gezer pazar
Tırnağıyla cana mezar

Aşkı meşki ben unuttum
Şeker sunup ağu yuttum
Bağrımda çile büyüttüm
Senin yüzünden be gülüm

Ben sana dost,sen bana can
Ruha gıda, bir heyecan
Ey muhibbim, ey ki canan
Sen yanarsan ben yanarım

Varlık vahdet denizi
Şerh'eder kalbimizi

Şâki ervahta gönül, tutmaz mânevi mâye
Yokluk sana varlıktır, fakirlikmi ?sermaye !