Hamza Süngü Şiirleri - Şair Hamza Süngü

Akıl yordamıyla insan,bulunurmuymuş ?
Akıl olmadan hiç, insan olunurmuymuş?

Titrerim aklımda sözler uçarken
Zerafet kalbimde dilden kaçarken
Halimi inan ki sana açarken
Darılırsın diye aklım çıkıyor

Meftun oldum didârına
sâfi gönül mimârına
Düşüp muhabbet nârına
Yandım Allah diye diye

Sözü zehir gibi,ne canlar alır
Yarası kapansa, hep izi kalır
Sesini duydukça ömrün kısalır
Cahilin dilinden Allah korusun !

İçin ağlasında gözün dolmasın
Çilekeş olsanda yüzün solmasın
yükünü taşıda,nasır olmasın
Kuluncun ayıya oğdururlar ha !

...ayyüzün resmidir, hâreli gülün
Evladın, meftûnun câna bülbülün
Var ya hep her şeye bir tahammülün
Acıya tebessüm sabır mı anne?...

Anam başım tacısın
her derdin ilâcısın
Ne kadarda yücelsem
Gönlümün mirâcısın

ARAKAN...

Davamızı biz satmışız
Kalbi kuyuya atmışız
Kulakları kapatmışız
Duymuyoruz Arakan'ım !

Elde idrak feneri , Hakikat arıyorum
Nur gördüğüm yüzlerden,kendime varıyorum

Şaraben tâhuru üzümden sanma
Kulak kadehiyle içenler bilir
Rumuzlu sözlere inanıp kanma
Manayı, suretten geçenler bilir