Kuru dal ucunda son yaprak
Gelen yağmurlarda ağlamak
Çöl misali gönlüm de çorak
Giden gençliğim neredesin?
Tellenen dumanında gözüm
Hayat akar gider, deli bir su gibi,
Bilinmez, ne zaman biter bu çile.
Umutlarla hayaller dizi dizi
Gelir son gün, gideriz bir meçhûle...
Beni dertlerimle yalnız bırak ne olur,
Ümit dediğin nedir ki sensiz bir yoldur...
5 Nisan 1999
Van
Seviyormuşsun!
Sen de özlüyormuşsun beni.
Böyle diyor fallar,
Ben onların yalancısıyım...
Bir başkası varmış yalnız,
Gül kurusu akşam güneşi
Çırpınıyor batmamak için
İçimde yanan aşk ateşi
Seni ister sönmemek için
Kaybolduğunda umutlarım
Bir ukde yakar yüreğimi
Gittiğin günden beri
Ümit yok!
Yalnız hayalin var
Gözlerimde yaşlar...
Aldattı bu yalancı dünya beni
Yakalasam seni bir sabah
Oturmuş olsan; arkan dönük.
Kapasam gözlerini bilmece gibi
Öpsem yanaklarını.
Koklasam teninin kokusunu
Dolasam ellerimi
İnan sevdiğim inan ki olsun
Tüm arzuların sevinçle dolsun
Yalan sevdiğim seni unuttuğum
Dünya yıkılsa sensin mutluluğum
Neyin inlemesi yara değil gönüllerde
Kepenkler inerken ıssız caddelerde
Açtırmaz gözleri deli rüzgâr.
Issız odamda sen ve ben
Bir İstanbul esintisi radyoda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!