Nice aşklar yaşadın, tattın ey gönül!
Doymadın; yine de ararsın bir yenisini.
Yaşın geldi geçti; Kim bilir hangi gün,
Bırakıp gideceksin bu, sevdâlarla dolu ömrü?
Mazimiz, bir delikanlılık çağı,
Öyle olmuyor camdan seyretmek
Çıkıp geldim işte!
Ne olur sorma:
'Ne? ' diye...
Sevdadandır, bilmem niye.
'Dur' bilmiyor deli gönlüm
Neydi o bakış öyle...
Hayatım sıralandı gözlerinde.
Suskun kalışım;
Sevdiğimden.
Böyle olmamalıydı,
Böyle...
Bu ayrılık canıma tak dedi
Geliyorum artık bekle beni
Öyle özledim ki bilemezsin
Seninle geçen o günlerimi
13 Temmuz 1994 - Tuzla
Ufka dayanmış akşam
Solgun sulara dalan güneş
Gelincik tarlasında papatyalar
Bir seni verir bana, bir seni.
Hüznün kucağı açılmış
Bana bir yalan söyle
Seviyorum deyiver mesela
Mutlu olayım bir an da olsa
Bana bir rüya anlat
İçinde sen ol sadece
Bir kere değil, kaç kere
Sevdim hep aynı...
Baştan bildim, 'bitecek'
Bitti hep aynı...
Bekledim gelecek diye
Gelmedi hep aynı...
Unutulmuş duygular gelir ya hatıra
Onun gibiydi bu sabahki rastlantı
Bir an karşımda gördüğüm sen
Yıllar önce ayrıldığım sen değildi
Her şey gibi sen de değişmiştin
'Merhaba' idi ilk sözcük dudaklardan düşen
Ay ışığı yüzerken
Engin denizde yavaş yavaş
Yıldızdan yakamozlar savrulmuş
Bense bir şarkı tutturmuş
İlan-ı aşk ediyorum o gece...
Pembe ufukları hatırladım da gece!
Yağmur sonrası bir gökkuşağıydı sevgim.
Çamın iğnelerinde süzgün bakışların,
Çiğ damlası ki yanaklarımdaydı öyküm.
İzmir, hayâlimde bir kuştu kanatlanan;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!