Sen Bana Uzaksın Artık
Sen bana uzaksın artık,
Ne dokunur ellerin, ne bakar gözlerin.
Yıllar geçti aramızda sessizce,
Bir yitik hikaye gibi, eksik ve özlemin.
Sen Başkaydın Diyemiyorum
Gözlerin rüzgâr gibi eserdi bir zaman,
Dokunuşun bahar, sözlerin sırdan.
Şimdi anılar küllenmiş bir yangın,
Sen başkaydın diyemiyorum, inan.
Sen Beni Çok Sonra Anlayacaksın
Sen beni çok sonra anlayacaksın,
Belki bir gece yarısı, belki bir sabah.
Bir şarkı çalacak radyoda ansızın,
Ve yüzüm düşecek aklına, usulca.
Sen Beni Hiç Sevmedin Ki
Sen beni hiç sevmedin ki,
Bir masal gibi başlasa da,
Sonu hep yarım kaldı,
Gözlerindeki yalanla biten her an.
Sen Bilmezdin
Gözlerim gözlerinde uyurdu, sen bilmezdin
Her gece bir dua gibi düşerdin içime
Kalbimde yankılanan sessiz bir ezgiydin
Karanlıklar bile senden ışık alırdı,
SEN DAĞDAKİ KARTALI SEVDİN
Sen dağdaki kartalı sevdin,
Uçtu gökyüzüne, yüreğini bıraktın,
Bir bakışla karanlıkları aydınlattı,
Ama kalbinde hep bir boşluk kaldı.
Sen de Benim Gibi Yaralı Mısın?
Sen de benim gibi yaralı mısın,
Geceleri uykusuz, gündüzleri yorgun?
Bir gülüşte kaybolup,
Bir susuşta kalanlardan mısın?
“Sende Kaldım”
Bir gülüşündeydim ilk kez içime ışık dolduğunda,
Bir bakışındaydım, zaman durduğunda.
Sesin değdi yüreğime
Bir şiir başladı orada…
Sendeki Ben
Sendeki ben hâlâ orada mı?
O gülüşlerin arasında, unutulmuş bir anı gibi,
Eski bir şarkının nakaratında saklı mı?
Yoksa rüzgâr gibi dağıldı mı sözlerim?
SENDEN SONRA İNAN HİÇ GÜLMEDİ YÜZÜM
Senden sonra inan hiç gülmedi yüzüm,
Kendimi unuttum, adımı bile duymadım.
Bir rüzgâr geçti içimden, ismini fısıldadı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!