Hamiş Mustafa Şiirleri - Şair Hamiş Mustafa

Anan baban seni sorsun
Sizi sevmeyen belasını bulsun
Gönül gözün açık olsun
Seven gönlümün çiçeği solsun
Sizi biliriz mecnunlar.

Seni anlatır Afşindeki dostların,
Tarihe geçer yaptıkların,
Kurtuluş savaşında çeteler kuran,
Hamiş Mehmet.

Unutmaz seni ilçemin insanları,

Anlayamadım yaşanan olayları, Nice bir birleriyle yarışanları, Sevmeyerek sevği gösterenleri, Nefret edeyim mi bilmem. İki yüzlü insanları gördüm, Nefret edip sövdüm, Kendi kendime güldüm, Nefret edeyim mi bilmem. On bir yıl hamallık yaptım, Gecemi gündüzümü onlara harcadım, Sonunda onlarla küs oldum, Nefret edeyim mi bilmem. Komşu dedim canım gibi sevdim, Evimi kapımı açtım, Vallahi onları bir şey sandım, Nefret edeyim mi bilmem. Son günlerde yapılanları çekemem, Sırrımı dost sandıklarıma veremem, Arkalarından bir şey söyleyemem, Nefret edeyim mi bilmem. Bu olayları zümrüt apartmanında yaşadım, Koru komşunun yalanından bıktım, Onların şerrinden kaçtım, Nefret edeyim mi bilmem. Mustafanın kalbi iyilik doluyudu, Sonunda olaçağı buydu, Kendi kendine sordu, Nefret edeyim mi bilmem. 06.Haziran 2011

Kahrolurum o günleri düşününce,
Askerin şehit olduğu yeri görünce,
Aman vermeyen dağlara gidince,
Haykırırım kendi kendime.

Amaçları nedir analarına sorun,

Gözlerim bakıverdi yusufçuklara, Güzellik vermiş mevlam onlara, Elaktirik tellerine konanlara, Bir birlerine kur yapanlara, Yusufçuk. Gök yüzünde özğür uçuşlarına, Çift,çift oluşlarına, Kendi,kendilerine bakışlarına, Uçup gider yuvalarına, Yusufçuk. Balkonda oturup onları gözlerim, Kuşların tellere konmasını beklerim, O güzel ötüşlerini özlerim, Renklerini severim, Yusufçuk. Eşlerinin yanından ayrılmazlar, Onlar olmadan uçmazlar, Her istenilen yere konmazlar, Kışın soğukuna yazın sıcağına bakmazlar, Yusufçuk. Mustafayı dost seçtiler, Yanından hiç bir zaman gitmediler, Ona şiir söylediler, Şanlıurfada onu sevdiler, Yusufçuk. Şanlıurfa anılarım. Evin balkonunda oturken elektirik tellerine konan kuşlara baktım o kuşların ismi halk arasında Yusufçuk diyiyorlardı Şiirimde onları anlattım. 24 Mayıs 2011

Mert insanlara hayranım,
Gelen giden yiğitlerin harmanıyım,
Delikanlı gençler sevdalarım,
Yiğitlerim.

Türkiyemi size emanet edenlere,

Dedebabada oturur fakının oğlu,
Yüzlerce vardı koyunu
Şahan güderdi yıllarca yozunu,
İstemiş hakkını almış tozunu.

Hani o yıllar Ağalar,Beyler,

Çocuklukta yaşadığım gözümde canlandı,
Toprak evlerimizde ocaklar yanardı,
Ateşin ışıkları duvara yansırdı,
Düşündüm eski günleri.

Merteklerin aralarında topraklar dökülürdü,

Mogolistan sibiryada yiğitliğini söyleten
İstanbulda gemileri karadan yürüten
Kalelerin burçlarına bayraklar diken
Düşmanları karada denizde ezen
Biz neydik ne olduk.

Dört tarafında dağların
Geniştir ovaların
Göklere değer başın
Afşinim seni nasıl anlatırım.

İlkbaharda çiçeklerin açar