Hamdi Oruç Şiirleri - Şair Hamdi Oruç

Doğdum yaşadım öleceğim

Güzel be bu hayat
Doğdum yaşadım öleceğim
Hayat nedir diye bana sor
"Gül" derim açar ve solar

Ayrılığa bin Sitem

Ademden Havvayı ayırmış
Ayrılığa bin sitem benden

Bülbülü gülden ayırmış...

Ayrılık var

Kahroluyorum
Keşke hiç sevmeseydim
Ayrılık var
Bir avucumda ateş

Alemlere sonsuz rahmet gül peygamberim

Alemlere sonsuz rahmet gül peygamberim
Medineye savursalar beni tozlar gibi

Özlerim gül rüyaları

Ağlıyor Tarih İstanbulda Şimdi

İstanbulun gülleri ağlıyor
Ağlıyor tarih İstanbulda şimdi
Bir gül çeşmenin bağrına çakmışlar kocaman bir çivi
Kahroluyorum bu çeşmenin haline

Abla Mezarın bir Güneştir Dünyada
Bir gül
Anne mezarı gibi
Gönlüme kazmalıyım bu mezarı
Anne mezarıyla sınır sınıra olsun
Kalmasın kara toprakta o gül O güneş...

Adın her saatime çivilensin gül kadınsın Bir -sen

Adın her saatime çivilensin gül kadınsın bir -sen
Beni mutlu ettin bir sen
Vuslat olmadı
Bana zevk-i tehattür yeter aşkımı

Kahraman kadın

Kahraman kadındır
Şu Anadolu kadını ile
Gururlanıyorum

İnci çocuklar İnci Umut Bana

Melekler sevsin bu çocuğu
Gönlü inci
Gözleri siyah inci çocuğun
Çocuk kıyamda

Göklerin kararı bu

Unutuluyor bahar yaşanmaya yaşanmaya
Kışa da alışmak sanıldığı kadar kolay olmayacak

Göklerin mavisi isyanda