İmar eder gönlümü Medine
Medine'nin elleri beyaz
İmar etti gönlümü Medine
Aşk hastanesi Medine
Işıklarına Mevlananın tutunma zamanı
Nurlusun Konya
Uçulur maviliğe sende ufkun güneşli
Uçurtmalar mı ister benden
Mavi gök yüzü olsun gönlümün
Işıklarında Derdime Eczaneler var ey Ay
Hiç düşündün mü insan kardeşim
Neden doğar batar ay
Işıklarında derdime eczaneler var
Gönlü ay olan çocuklar için
Oğlum dedi ki.Bu kitapları atalım
Dedim ki oğluma:
Onlar arkadaşlarım Onlar dağıtırlar eşkiya öfkemi
Onlar en kıymetli arkadaşlarım
Onlar dağıtırlar hüznümün karanlığını
Kiminin bir sayfasına düştüm bir güneş mısra
Kırk odalı ev gönlüm
Kırk yaşıma girdiğimde
Kırk odalı evdi gönlüm
Çok zaman
Bir tepe üstünde bir ev...
Kış geldi bana
Hayat bir deniz oluyorsun bir ateş...
Bahar bekledim
Kış savaşıyor çiçeklerle
Savaş var kardeş ülkelerde
Kar beyaz değil
Kar yağıyor bu gün
Kar esir almıştı şehri
Bir eserim olsun diye
Baş ucumda konuşsun diye
Bana arkadaş olsun diye
Kardan adam yaptım
İki cihan güneşine
Gül ateşinde gül olanlarla geldim Mekkeye
İki cihan güneşisin geldim sana
Geldim ışıklarına
Sensin rahmetin solmayan gülü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!