akşamın gurubu ufukta
gün batımı balosu ile kutlarken
baharın gelişini
yüreğim aşkımızın ateşinde kor olmuş
hayalinle sohbete dalmıştı
Tuzlada
gece karanlığı
yüreğimde
deli mavi aşkı nur
sensizliğin söylediği hasret bozlağı
yakar bitirir
düş dünyama aşk dağından kopan çığ
yüreğimde
kara sevda bayırında
gez toz
aşkımızın safhalarında
özgürce
yalan dünyaya
deli mavi aşkımızı gülümseyen
bir kader ağacının
hiç sararmayan
yapraklarıyız biz
çocukluğumda
İskenderun’a aşıktım ben
kelime kelime ezberlemiştim
tabelaları
çocukluğum
umutsuz senfoniler bestelerken
kendimi arıyorum
özgür yalnızlığımda iç huzurumla kendimi bulmam gerek
yalın yalnızlık insanın kendi özüne dönme kapısının anahtarı
bu anahtarla kilidi açmak gerek aşkın safhalarına ulaşmak için
aşkın safhalarında Allah yolunun izleri var temiz pak ve günahsız
özgür yalnızlık çekirdeği hayatın günahlardan arınmış
hüzün doluyum yine
göz yaşlarım ağlama nöbetinde
arıyorum seni melankolik saatlerde
herkes uyuyor gece yarısı
seni unutmamı istiyor zifiri karanlık
biliyorsun bundan sonra
kimse bulamayacak seni
çünkü seni yüreğiminn en kuytularına sakladım
kimse bulamasın diye
en derinlerimdesin
ulaşamaz kimse sana
Tuzlada kar
içimdesin sen yar
seni dilediğim gibi düşünebiliyorum artik.
tutuyorum ellerini
uzun uzun öpüyorum
kimseler ayıplamaz beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!