Evlen'dik ama 'Eşlen'medik
Ben eşleneceğim,demeyiz
Evleneceğim,deriz.
E evlen.
Alırsın kendine dört duvar
Evlenirsin.
Ey aziz insanımız,aziz canlar
Dört bir yanımız surlarla çevrilir
Daha doğmadan.
Her şeyin marazisi bize aşılanır,
Suçumuz neyse?
Zeytin gözlerin nerede Tomurcuk,
Gül kokan ellerin,ya şirin dillerin?
Çalıkuşum,kıskananım,nazlım,
Bir tanem,
Başında güller,al yazman nerede?
Ayrıldın,gittin
Bilmezsinki sana dost görünenler,
Seni pişman edenlerdir.
Kimi vatan,kimi din dedi,
Hiç biri Ata'mın yüce ülküsüne erişemedi.
Sen ülkemin yüce insanı,
Gözleri kapalı şair duyarsın,
Tablolar serisi,ressam yorarsın.
Gerdanlıklarınla Kıt'a bağlarsın,
Yurdumun incisi,canım İstanbul!
Yeşilin kıyana kaşın çatarsın,
Sen ve ben ikimiz,
Kavuşamayız bilirsin.
Biz neyiz ki;
Yeni çiçeklerin yanında
Bir saman çöpü bile değiliz.
Kiremit kırmızısı ve pembe
Biliyorsun,ulaşamam sana
İstesem de...
Aygın baygın bakışların,
Yakıyor kalbimi
Denizin maviliğinde
Mavi rüyaların ışıl ışıl.
Hani var mıdır
Güneş'in yanında olmak
Ufkun sonsuzluğunda
Kısalığı son nefesin.
Gel yüreğimin perdesini sana açtım,
Gözlerin mutluluktan kamaşacak
Öyle bir yer ki
Sahralar önüne serilecek.
Duygularımın sahilinde
İki elin kanda olsa,
Beni duyunca duyargaların
koşabiliryorsan bana
Anlarım ki beni seviyorsun.
Sevgi budur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!