Halimiz Şiiri - Zülan Eskin

Bazen zor geliyor öyle değil mi?
Sabahın köründe tüm enerjinizle uyanıp
Gün içinde, masanın başına oturana dek
Alıp götürüyorlar sizi, kendiniz olmaktan çıkarıyorlar
Her şeyi söküp atıyorlar içinizden.
Bi’ tutturamıyoruz şu dengeyi,
Bi’ bilmiyoruz şu sevgiyi,
Bi’ öğrenemiyoruz şu insanlığı,
Ne olacak bu halimiz?
Endişemiz, öfkemiz, nefretimiz…
Omzu düşük, boynu bükük, sırtında yük
Halimle sormadan edemiyorum.
İnsana insana muhtaçken
Biz yetemiyoruz birbirimize
Açgözlü kalemimden biliyorum.