Haykırış Şiiri - Zülan Eskin

Oturdum öylece gece karanlığında,
Sessizliği dinliyorum kendi başıma,
Bir sarı sokak lambaları aydınlatıyor defterimin yüzünü,
Bir de yazarken içmeyi unuttuğum sigaramın külü.
Yüreğim, galip geliyor aklımdan,
Susturmuyor kalemimi,
Bir seni hissediyorum,
Bir de soğuktan titreyen ellerimi.
Çırpınıyor görüyorum, ısınmak istiyor,
Tıpkı yüreğimin haykırışı gibi,
Bir suskunluğun aklıma geliyor,
Bir de istemeyerek gidişim.
Vazgeçme! Konuş diyorum,
Bırakma! İstemiyorum,
Bir sükutu sevmez dilim haksızlığa,
Bir de ağlarken el vermez yüreğim ayrılığa.
Gelsen yüz çevirir miyim bu garama?
Seslensen sağır olur muyum hiç bu şarkıya?
Bir söz değiştirirdi sonumuzu,
Bir de sen, gidiyorum.