Gecelerin Dilinden Şiiri - Zülan Eskin

Şu geceler bir şiir olsa,
Karanlığın içinden bir ışıkla dünyaya,
Uzun uzun mısralar dökülse üstümüze,
Belki bozulur bitmeyen suskunluğumuz.
Herkes bir ağız olsa,
Kurtulsak başı boş dilimizden,
Fırlatıp atsak şu ağır yüklerimizi,
Bence kazanırız bu ölümcül mücadeleyi.
Başımız kalksa ellerimizle göğe,
Çevirsek yüzümüzü aksaya,
Sadece onun için değse alnımız yere,
Payidar oluruz tüm güzelliklere.
Geceler diyorduk geceler, şiir olsa
Bir konuşsa, anlatsa
Aynı fikirde olurdu benimle
Ama suskunluğu bizimkinden beter
Bence o da kurtulamıyor,
Şu koca evrenin yüklerinden.