Halil Tunç Şiirleri - Şair Halil Tunç

Sinsi karanlık çöker,
Sokaklar sessizleşir
Ve yalnızlık gelir oturur masama.
O dibine vurdukça şişenin,
Benim boğazıma düğümlenir çığlıklar
Aşka dair yazdığım şiirler susar

Dün gece saatlerce seni andık kalbimle.
O anlattı ben dinledim.
Anlattıkça Sen, her şey oldun gözümde.
Kâh Aşk oldun, kâh Ölüm.
Hayatın ta kendisiyken, bir baktım yalan oldun.
Anlattıkça ağladı kalbim, o ağladıkça ben yandım.

Her kalkmaya çalıştığımda
Yalnızlığımla oturduğum masadan,
Bir el çeker sırtımdan, oturtur yerime.
Beni gelip almanı,
Aşkına sarılmayı beklerken
Yıllar, çaresizlik kadehinin içine dolar birer birer

İşte gidiyorum diyor sana son nefeste.
Hangimizin hayatında yok ki gidenler?
Giderken ardında kırık dökük hayatlar bırakanlar.
Gitmek cesaret mi yoksa korkaklık mıdır aslında?
Giden mi suçludur yoksa kalan mı?
Hep bu sorularla geçer zaman.

Yüzüme baktığınızda
Göremezsiniz içimde kopan fırtınaları.
Duyamazsınız ölürcesine haykırdığım sessiz çığlıkları.
Aşk pınarıyla artık sulanmayan yorgun kalbimin,
Kuruyup çöle döndüğünü,
İsteseniz de göremezsiniz

Bir gün en acı şekilde öğreneceksin
Hani ayaklarının altında ezip gittiğin sevgi çiçekleri vardı ya?
İşte hayat bir gün o çiçeklerin intikamını alacak senden.
Şimdi yüzüne takıp tebessümlerle süslediğin.
Maskelerin bile yetmeyecek kanayan yanlarını kapatmaya.
Yüzünü her çevirdiğin tarafta

Birbirimizi sevmemiz için,
Birbirimize benzememiz gerekmez.
Birbirimizi sevmemiz için,
Birlikte yürümeyi öğrenmemiz gerekir.
Şikâyet etmeden,
Surat asmadan,

Hani bana kızgınsın ya
Her gün doğan güneşle daha da yakar ateşin
Yağmur yağsa şimdi
Pencereden süzülen damlaların bile hesabını,
Eminim, bana sorardın
Kararta kararta gözlerini...

Hepimizin içinden uğurlayamadığı birileri yok mudur?
Gidişinin üstünden yıllar geçse de
Gelmesini beklediği biri yok mudur?
Kâh sevincimizde kâh üzüntümüzde
O hep yanımızdadır.
Mutluluk şarkıları söylerken,

Ben, bir gökkuşağının içinde doğmak isterdim
Rengârenk bir hayat yaşamak için...
Hep ve Hiç arasında gidip gelmeden,
Gecelerin sabahına kurulmak isterdim.
Susmak ve konuşmak arasında kalırken,
İçime batan lafları tek tek sökmek isterdim.