Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

Bahçıvan küsmüş bağa, gül kan ağlar dalında!
Bülbül üzülmüş güle, çile çeker kafeste...
Ah, o sevda yok mu ya, sözler bitmiş dilinde;
Bülbül gülüne yanar, gülünse gönlü seste...

Destan yazarlar sanki, aşklarına güç yetmez...

Aslına rücu eder, evrende her ne varsa...
Alemin düzeni bu, her şey başa dönüyor!
Topraktan gelenlerin, gittiği aynı yerse;
Sanmayın ki dünyada bir şey boşa dönüyor...

Boşa giden bir şey yok, her şeyin manası var!

Kahve falına baktım, anladığımdan değil!
Görmek istedim yalnız, hayır mı ya da şer mi?
Küçücük bir fincana, eğil Allah'ım eğil;
Çok tanımak istedim, içindeki beşer mi?

Bir fincan kahve içtim, kırk yıl hatırı olan!

Türk milleti milletlikten çıkınca (!)
Sandılar ki, katli vacip bunların...
Türkler kendi köprüsünü yıkınca;
Ahı yerde kaldı nice canların...

Bize fayda bizden gelse ne ala...

Zannetme ki, asayişi berkemal!
Dumandan pek seçilmiyor birader...
Edilince memleketim az ihmal;
Taş atandan geçilmiyor birader...

Neden birden şehidimiz çoğaldı?

Kuzey deniz, batı deniz, iç deniz...
Bu manzara kaçırılmaz, çek hele!
Çok değil mi bir bölgeye üç deniz?
Bu sorunun gel içinden çık hele!

Marmara'da payitaht ne kadar bol?

Geliyor bir uçtan tulum sesleri!
Ata barı oynar halkım el ele...
Dağlarından eksik olmaz sisleri;
Vatanımda cennet amma çok hele!

Bulutlar her an bir yana sapıyor...

Seviyorum deme bana, inan artık büyüdüm!
Her gün masal dinlemeye ihtiyacım yok artık...
Tutmadığın sözlerinle söyle az mı uyudum?
Beklemeye dayanacak bir ilacım yok artık...

Hasta ettin beni böyle, uzaktan göz süzerek,

Ne verdiniz yurduma acıdan, dertten başka?
İnsan gibi hiç akıl yorduğunuz oldu mu?
Azıcıkta vatanı düşünseydiniz keşke...
Ne bu hainlik diye sorduğunuz oldu mu?

Önce açılım dendi, sonra çözüm süreci...

Bir çoğu zaten vardı, yetmedi bir de ışid...
Benim bahtsız vatanım bitmiyor hiç dertlerin!
Her harften bir çeten var, öyle ki, çeşit çeşit;
Ölü toprağı örtmüş, uyanmıyor fertlerin...

Hain cani başının biti kanlansın diye,