Halil Şakir Taşçıoğlu Şiirleri - Şair Ha ...

Nerede o mis kokan, mor menekşeli bağlar?
Altından şırıl şırıl, akan o sular nerde?
Hani, o karla kaplı, kardelenli mor dağlar?
Neden görünmüyorlar, gözümde mi var perde!

Ebemkuşağı gibi, saf laleler açardı…

Millet için değil ki, hazırlanan bu yasa!
Her yanı açık, seçik şahsi çıkar kokuyor...
Adını da koymuşlar, bu yeni anayasa;
Okundu mu maddeler, akrep gibi sokuyor...

Doğru koysak olmaz mı başkanlıksa adını?

Artık, yaşamanın tadı kalmadı!
Ne selam salan var, ne yüze gülen...
Milletin ağzını bıçak açmıyor;
Ne gönül alan var, ne kıymet bilen...

Dünya zaten yalan, fazlası fazla...

Sahip çıkın bu vatana,
Yoksa yurtsuz kalırsınız!
Dua edin yaratana;
Sonra pişman olursunuz...

Vatan Hak'kın bir nimeti,

Yüzünü gören herkes, sanır Rıdvan meleği!
Dokunmadan düşüyor, ona rastlayan ergen.
Ürperecek mi diye, çalınca dümbeleği!
Hemen çıkarıverdi, arkasındaymış dirgen...

Bazen keskin meylere, yapar sakilikleri...

Rey on puan düştü diye seninki
Hemen savaş başlattı ya birader!
Nar/a attı memleketi, yemin ki;
Şeytan gibi taşlattı ya birader...

Susturdu orduyu, azdırdı iti!

Ne şiirler yazdım sana, serbest, hece hem aruz;
Bilirdim ki, bu alemde, yalnız ikimiz varız...

Sığamadık bu dünyaya, dar geldi koca evren!
Bir yanlışlık yok mu sence, neden hep ah-u zarız?

Türk'e Türk'ten başka dost yok, bunu artık anlayın!
Ne Arapın yüzü dedik, ne de Şam'ın şekeri...
Daha fazla musibetle, çarpışmadan dinleyin;
Bu kadar çok düşman varken, dönmez devlet tekeri...

Kime gönül vermiş isek, gönlümüzü yıktılar!

Baş ya da başkan olmak, çeyrek ekmekten kolay!
Bu ülkede eminim, halk olmak her şeyden zor...
Halkı bir bütün tutmak gerçekten büyük olay;
Girsen halk arasına, ağzı nerelere kor...

Başa gelene kadar, düşmanıyla dost olur!

Yıllardır şu derdime, derman arar dururdum;
Meğer aşk yarasının, olmuyormuş çaresi...
Gitti zümrüdüm diye dizlerime vururdum;
Sevilip terk edende, yokmuş aşk emaresi...

Sevmekten daha güzel ne var derdim ezelden?