Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

Dön de şöyle bir bak geri
Kimler gelmiş, kimler geçmiş
Dünya kurulalı beri
Kimler konmuş, kimler göçmüş.

Düşünmeden ötesini

KALK UYKUDAN GEL KENDİNE

Bırak artık yan yatmayı
Kalk uykudan gel kendine
Boş ver geçmişe çatmayı
Kalk uykudan gel kendine

KALMADI

Milletimin şu haline
Dayanacak öz kalmadı
Yükselmişken derdim bine
Ağlayacak göz kalmadı

KALMAMIŞ

Arama kemanı yayı
Çalınacak tar kalmamış
Bırak namusu hayayı
Utanacak ar kalmamış

Dizi dizi urbaları dolapta
Modası geçmiş diye beğenmezler
Giymediği eşyaları kıyıp ta
Bilmem ki niye muhtaçlara vermezler?

6/8/2011

Hasret koydun gurbet beni soyuma
Allanıp pullanıp kandırdın beni
Göndermedin düğünüme toy'uma
Köz düşürüp gönlüme yandırdın beni.

Kurtulan var mı sevda ateşinden?

KANI BOZUK

Müslüman öldürürken Müslüman’ı
Müslüman olmayan durdurmaz kanı
Bunca vahşet nasıl üzmez insanı
̶ İnsan olan insan demez mi yazık?

KANLI YARAM HALEP

Kalbimin otağında
Buram buramdır Halep
Ta Selçuklu çağında
Sanki Meram’dır Halep

KAFDAĞINDA

Zümrüt-ü Ankalar yaşasın Kaf Dağında
Doğduğum yer bana cennet gözükür
Kurulsun cihangirler tuğlu otağında
Öyle ya da böyle… Tükenir ömür.

KAHHAR DA SEN GAFFAR DA SEN

Günah bizde kusur bizde
Kahhar da sen Gaffar da sen
İpin ucu nefsimizde
Kahhar da sen Gaffar da sen