Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

KISIR DÖNGÜ

Kısır bir döngü gibidir bu hayat
Boşaldıkça dolar çektiğin çilen
Huzura erdim dersin ama heyhat!
Büyür de yaşın, ömründür eksilen

KIZIYOR DEME

İki söz desem birinde
Kızıyor deme, olmaz mı?
El pençe dursam önünde
Sızıyor deme... Olmaz mı?

KİMSE YOK MU?

Yaktı beni aşk ateşi
Söndürecek kimse yok mu?
Susuz koydu çöl güneşi
Kandıracak kimse yok mu?

KİM VERİR Kİ ŞU URFA’YI?

İşgal etti ya Fransız dün
Nasıl yakılmaz ağıtlar?
Urfa’yı kurtardık bugün
İnletsin Arş’ı zılgıtlar

KİM YARATTI?

Bir anneden doğdun da; sen,
Düşündün mü kim yarattı?
Ya şu kâinatla evren
Düşündün mü kim yarattı?

*“Zandan sakının! Zira zan, sözün en yalanıdır. Birbirinize kulak misafiri olmaya çalışmayın, birbirinizin özel hallerini araştırmayın, birbirinizle üstünlük yarışı içine girmeyin, birbirinize haset etmeyin, birbirinize kin beslemeyin, birbirinize sırt çevirmeyin. Ey Allah’ın kulları! Kardeş olun! ” Müslim, Birr ve sıa, 28 HADİS

Din kardeşine sakın ola
Kin besleyip sırt çevirme
Zan etmek günahtır kula
Kin besleyip sırt çevirme

Bunu bilir bunu derim
Kin tutma, ama unutma
Sabır et ki Allah kerim
Kin tutma, ama unutma

Çok iyi tanı atanı

KİMİLERİ

Kimini eler, beler eceleri
Kimini evden kovar niceleri

Kiminin yere basmazken ayağı

KİMİM VAR Kİ?

Sana açtır ellerimi
Sığınacak kimim var ki?
Zikre yönelt dillerimi
Sığınacak kimim var ki?

KİMİN UMURUNDA

Bağırsan da bangır bangır
Kimin umurunda sanki
Yeri titret zangır zangır
Kimin umurunda sanki