Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

SANA GELDİM

Çok şükür ki en sonunda
Düşe kalka sana geldim
Bir lahza olsun yanında
Silkinerek cana geldim

DÜŞÜNEN BAŞTI AKİF
Duysun bilen, bilmeyen
Düşünen baştı Akif
Kelimeler işleyen
Mahir nakkaştı Akif

Nasıl özledim köyü nasıl
Dağa, taşa, yele hasretim.
Anlatsam senden birkaç fasıl
Coşkun akan sele hasretim.

İhtiyarların halvetinde

OĞUL! SARIL DİNE

Sarıl dine canla başla
Bekleyen ateştir oğul
Öz deyim sen uzun anla
Ömür bir nefestir oğul.

ÖYLE BAKMALI

Öyle bakmalı ki insan
Güzel görsün çirkinleri
Rızkı peşindeyken her an
Özel görsün tüm günleri

AT İSYANI, TUT İMÂNI

Nefsiyle cenk eden kişi
At isyanı, tut imanı
“Ya Allah” de, kır kirişi
At isyanı, tut imanı

ŞEKİLSİZ

Ne kenar var ne köşe
Silindir sanki adam
Traşla başlasam işe
Düzelir mi ki adam?

Sağ olsun canın yeter ki;
“Gün doğmadan neler doğar”
Ummadığın olur belki
“Gün doğmadan neler doğar”

Bırak geriyi öne bak

YALPALAMA

Denize düşen sarılsa da yılana
Sakın ola sarılmayasın yalana
Hak yardım edecektir darda kalana

S/ÖZÜM HAK

Yalan nedir bilmem ben
Özüm haktır, sözüm hak
Yalanlara kanmam ben
Özüm haktır, sözüm hak