Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

Hoş görünseler de sana
Boş sözlere kanma gönül
İç Kur’an-dan kana kana
Ateşlere yanma gönül

Gitme peşinden kininin

Bilinen şu ki hakikat
Asıl azmaz bal kokmazmış
Kalp gözünle et ki dikkat
Sular boğmaz kor yakmazmış

Köşe bucak diyar gezin

KALEMİN SUÇU NE?

Dilinde aynı söz, aynı nakarat
Dinledikçe gına gelir insana
“Adamım” diyende kızarır surat
Hiç mi söylemediler bunu sana?

-MİŞ, -MUŞ, -CAK, -CUK

Vaatler verdin allayıp pullayıp
Dinlettin, kelimeleri ballayıp
Aldın oyları yüksekten sallayıp
-Yaptıkların ortada; -miş, -muş, -cak, -cuk

Neler gördüm dinle neler,
Söylesem de söze sığmaz
Sıralasam birer birer
Tek tek saysam, yüze sığmaz.

Kafa sıyırdı veliler(!)

SİZDE

Hak görünüp sahte çıkan
Daniskalı yalan sizde
Bir tutamlık ota bakan
Çapulculu talan sizde

SENDEN GELEN HOŞTUR BANA

Merhameti sonsuz Rabbim
Senden gelen hoştur bana
Ne konuşsun ağzım dilim
Senden gelen hoştur bana

SANA GELDİM

Çok şükür ki en sonunda
Düşe kalka sana geldim
Bir lahza olsun yanında
Silkinerek cana geldim

LEVLAKE LEVLAK

Hata bulunmaz Hak sözünde
“Bulduk” diyenleri geçin
Her ne varsa yeryüzünde
“Yarattım” der O’nun için

HASRET EKEN, HÜZÜN BİÇER

Hasret ekenler toprağa
Hüzün biçerler, bilmelisin
Yön vermek istersen çağa
Sevgi, ümit ekmelisin