Bu şiir de öylesine
KABAK TADI VERDİ
Kabak tadı verdi bayanın sözü;
Çocuk oyuncağı oldu bu işler.
Çeribaşı açtı koca bir divan;
Etliye sütlüye karışma dedi.
Horozdur tavuğa ibikli çoban
Gaza gelip kazla yarışma dedi.
Ağzına geleni söyleyen çoktur,
Bir sırça saraydır bu gönül canlar;
Kırılmaya değmez kırmaya gelmez.
Çok can sıkıyor çok; namert insanlar
Sarılmaya değmez sarmaya gelmez.
El değmedik dertler İsmail, bana;
Sabır için Mevlam vermiş çok şükür.
El açıp dua et; tek Yaradan’a
Verileni uygun görmüş çok şükür.
Sevdiyse kulunu nazlansın diye;
Çok nadir dikenli güller vermiştir.
Belâ değil dertler Hakk’tan hediye
Sabırla gönülden ballar vermiştir.
Kamilse bir insan anlar manayı,
Ne bir bez parçası ne de boş şeydir
Rengi kanımızdan aldı o bayrak
Unutma evladım bey olan beydir
Şehitten şehide geldi o bayrak
Kimsenin bayrağı bez değil bizde
- Babasına Şehitliğini Müjdeleyen Oğuz’un Hatırasına -
Beş gül açtı bedende vatan bizim vatan
Arkadaşım şehittir sıra bende baba!...
Allah için savaştık böyle bilsin cihan
Ne dersem özüme; sana da derim;
Aman ha! Bir zarar gelmesin benden.
Allah’tan korkarım, haktır sözlerim
Gündüzün bir gece olmasın benden.
Aşırır dağlardan sevgi bülbülü,
Sözüm meclisten dışarı her şeyi bilir amma;
Hamsinin boyunu bilmez yine de inat eder.
Aman sakın sorma hayat bir bilmece - muamma
Besmeleyle nimet almaz yine de inat eder.
Emsalsiz bir cevahirdir darıya tamah eder,
-Kırım’dan Sürülenler İçin-
Kaybedince vatanı zindan olur el yurdu;
El bağlarsın itlere ezdirirsin bozkurdu,
Bencil hırsla bozulur sağlam olan bir ordu
Bu devirde "Gerçek Dost" kaldı mı diye soranlara verilecek yegane cevaptır Halil Gülel. Dostluğun, insanlığın, adamlığın yaşayan kitabıdır adeta...İyi ki tanıdım , çok şükür gerçek dostumu buldum dediğim kişinin adıdır Halil Gülel.
Ömrü upuzun olsun inşallah