Gül vakti gönülden güldürdü beni;
Al yanak üstünde ala kurbanım.
Laleler kıskandı gülde dikeni
Dildedir sefası bala kurbanım.
Komşunun eşeği böyle kuyruksuz;
Sıpaladı diye dert etme sakın!
Gündüzleri yatıp gece uykusuz
Giden çoktur aya dert etme sakın!
Devlet malı deniz yemeyen domuz;
Olur mu Müslüman? Olmaz efendim.
Yuvarlanıp gitmez dört köşe karpuz
Arsızın yüz rengi solmaz efendim.
Ezelde verdiğim sözüme sadık;
Kalarak sevgiyle akar giderim.
Sanmayın aşk ehli dünyada yitik
Olarak sevgiyle bakar giderim.
Zaman akan sudur dönmez ki geri,
Dost bulmak, dost olmak dostluk içinde
Gerçek bir sevgiyle geçer gönülden.
Dost olanın kalbi kalmaz ki kinde
Hoşgörü gülleri açar gönülden.
055. Filozof Nohutçu’ya Aydın ULUCAK , “Türküler, bizim için ne demektir?” diye soruyor. Filozof Nohutçu, cevabı şiirle veriyor.
Aydın ULUCAK der, yaşanan hayat;
Kara toprağı dost bilen türküdür.
Ter akar yokuşta inişe inat
Kuldan gelen eza cefa kula olur ağır belâ
Kopar içte kopar dışta mutluluk yıkan zelzele
Geçmesin ömür nafile inmesin yüreğe çile
Muradındır huzur barış – barışın adıdır İslâm
Geçer mi bu hayat geçer mi böyle;
Deme; ne hayatlar gelip geçtiler.
Dünyaya tamahkar olmayın öyle
Rüzgar ekip yeli alıp geçtiler.
Çıkar için etmiş yalan yemini,
Nice sırlar gizli şu kainatta;
Akıl edip aşkla gel okuyalım.
Neler var neler en büyük sanatta
Yanılmaz Kitabı al okuyalım.
Kazanır hayatın ince bir mana,
Gülü sevmek yetmez can ile başla;
Gülü sevip değer veriyor musun?
Sürmeden sefayı çileli işle
Yar için zahmete giriyor musun?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!