Rabbimin sayılmaz eseri vardır;
Gül goncayı yüzden derene hayret!…
Sevene kış bile nadir bahardır
Çok güzeldir azdan verene hayret!…
Koyunca dizine yorgun başımı;
Bir baktı gözlerin gül açtı bende.
Kadife teninle sildin yaşımı
Gönülden sözlerin gül açtı bende.
Vatan savunması vatan derdimiz,
Üzülme ey güzel derindir hasret;
Gün gelince elbet olacak vuslat,
Güle verdi rengi gönlüm nihayet
Seni ister canım gülde sor beni,
Umman Yenge, maziye bakınca neler var;
Üzenleri unuttum güldüren de çoktu...
Bilir cümle insanlar kaderiyle doğar
Gün gibi gerçekleri bildiren de çoktu...
Yemyeşil gözlerimden bir babam öperdi,
Naci Bey, değse de kirpiği kaşa;
Güzel gör güzellik görsün gönüle.
Düşmesin hayatta o gözler yaşa
Her günü bir bayram versin gönüle.
Değer mi bu dünya gama hüzüne,
Filozof Nohutçu'ya Vefa ARAYAN soruyor; "Yunusların dili çözülebildi mi ?" diye soruyor; o da bu soruya cevabı aşağıdaki şiirde veriyor.
GÜZELLİKTİR ÖZÜ
Vefa ARAYAN var, vefa her demde;
Gönüldendir sözü - dili Yunus'un.
Doğmakta güneşim her seher sende;
Kışları yazları güzel Türkiyem...
Bazen sevinç, bazen gözyaşı bende
Döktürür sazları güzel Türkiyem...
İmanla yaşadım İsmail aşkı;
Aldım Hay’dan gelen Hu’ya gidiyor.
Bırakıp dünyada sarayı - köşkü
Sildim Hay’dan gelen Hu’ya gidiyor.
Çok uzak diyarlarda muhteşem köşkünde;
Sefa sürsen de güzel ömrün yetende gel...
Bir benden iz bulursun bir benden aşkında
Seviyorsan eğer ilk horoz ötende gel...
İsterse Yaradan aşkla imanı;
Bülbüle aşk verir güle söyletir.
Tutmasa da dizler, görmese gözler
Allah bir diyerek tele söyletir.
Evvela inanmak “Bir” ve “Tek” diye,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!