Milletimin sabri taştı
Köpegin yaptığı bini aştı
Sözleriyle haddini aştı
Yeter artık idam gelmeli
Sabrın sınırını zorladilar
Bu dünyada kalanlardan
Bize Selam salanlardan
Hak yolunda dalanlardan
Yüce Mevlam razı olsun
Sabır sebat eyleyenden
Bakmadın yüzüme zalimin kızı
Karşı sokağın kaldırımları kadar uzaktaydın
Bir kere bile dönmedin bana
Sevgi çiçeklerin kurusun vicdansız
Yakmadın sokak lambalarını bana inat
Esir ettin gözlerine zalimin kızı
Tutuştu ciğerim yanar içerden
Gel söndür ne olur canım sevdiğim
Her yer küle dönmüş çürür içerden
Gel kurtar ne olur güzel sevdiğim
Kesildi yüreğim kanar derinden
Sen hayatta hiç yalnız kaldın mı,
Yatağa yalnız yatıp sabah yalnız kalktın mı,
Sen yalnız ile arkadaşlık yaptın mı,
Bir yere oturup sohbet ettin mi,
Yada bir restoranda onunla yemek yedin mi,
Birlikte uzun tren yolculuğa çıktın mı,
Kaldırımlar emzirdi beni bu şehrin sokaklarında
Etrafı kırık dökük taşlarla çevrili şu kaldırımlar
Kim bilirdi ki bu kadar zavallı çaresiz bir başıma kalacağımı
Çürüdüm zindanın köşe başında
Gardiyan gelip buradan götürdü
Namazım kılındı bak bu yaşımda
Genç yaşta mezara koydular beni
Görmüyor gözlerim yaşlandım artık
Gonca güller serdim yarin yoluna
Bileklikler taktım zarif koluna
İnciden gerdanlık dizdim boynuna
Yine de yüzüme bakmadın zalim
Onca sözler ettim sevdiğim sana
Kalksa da aniden karşı garda ki meçhul tren
Aldırma sen güçlüsün bırakma kendini diren
Çok hızlı giderken araba bir anda tutmadı firen
Bırakma ne olur ezilsen de yük altında diren
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!