Herkes gibi adım var
Lütfen adımla çağır beni
Söyleyecek çok sözüm var
Lütfen sözümle çağır beni
Herkes gibi derdim var
Boş laflarla kirletme özünü
Sende dinle büyüklerin sözünü
Elin ile oyma dost gözünü
Gerçek dost acı söylermiş
Gıybet ederek kardeş eti yeme
Kışın ortası ve ben yazdan kalmayım
Çünkü ne yaşıyorum ne ölüyüm
Düşünemiyor konuşamıyorum
Sürekli geçmişi anımsıyor ağlıyorum
Bayram bile bana uzun zamandır anlamsız
Istırap duyuyorum sadece hüzünleniyorum
Kalemim yazıyor ilim damlıyor
İlimsiz cahilden, alim inliyor
İlmin değerini alan anlıyor
Ne mutlu okuyup ilim görene.
Cehalet okuldan önce geliyor
Dokun yüreğime
Bak sana ne diyor
Hisset bende ki beni
Kulak ver ne anlatıyor
Ekşitme yüzünü
Kalbimde derin yara
Ta içeriden kanıyor
Gözlerim kan toplayıp
Yüreğime damlıyor
Gönlümde ince sızı
Ne çok üzüldük bu yıl
Yüreklerimiz parelendi
Canlarımız düştü toprağa
Kimseye diyemediğimiz
Yaralarımız depreşti
Aşka düştüm yanaram
Su içen de kanaram
Yetiş Ya Rab kuluna
Ardın sıra dolanaram
Şu çeşmeden su içende
Ben kimsesiz yapayalnız
Ben hasta gariban ve
Ben öksüz güçsüz sefil fakir bir çocuk
Cebinde bir kuruşu bile olmayan
Her adımda yerde ki taşa oturan
Bu güne dek çok oyunlar oynandı
Oynayanlar bizim dostumuz olmadı
Sadece bizden gibi maske kullandı
Sakın oyunlara kanma TÜRKİYEM
Nice adamlar buradan gelip geçti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!