Halil Çimen Şiirleri - Şair Halil Çimen

Yirminci yüzyılın sonuna geldik
Artık insan çağa uygun olmalı
Eskilerden ne öğrendik ne bulduk
Artık insan çağa uygun olmalı

İnsanlar sevgiden taviz vermiştir

Gönlüme ferman olsun iki satır yazda at
Senin olsun bu beden mezarımı kazda at
İstermisin merihten istersen aydan uzat
Ellerin ellerime son bir defa dokunsun
Gözlerin gözlerimde selalarım okunsun

Besmeleyle dolsun sofranın başı.
Küslükleri bitiştirin bayramda.
Gönüllerden koğun gitsin baykuşu.
Bülbülleri ötüştürün bayramda.

Arife günleri konuştur dili.

Gençliğin kıymetin şimdi bilemen
Siyah saça kır düşünce anlarsın
Keçi cılgasının asvalt olduğun
Yüce dağa kar düşünce anlarsın

Kulağımın ılık sesi bahar kokulu nefesi
Düğün sende bayram sende sensin gönlümün neşesi
Söyle nerden geliyorsun dilimin ıslak busesi
Bizi ayıramaz ölüm kara sevdam melen kolim
Bu can sana kurban olsun gönlümdeki en son delim

Bu nasıl yürektir bu nasıl gönül
Gezer sahra sahra yorulmuyor ki
Damarımda gürül gürül akan kan
Bir türlü kocayıp durulmuyor ki

Aşığın kurumaz gözünün yaşı

Adressiz postada mektup gidermi
Gel yanlış adrese pullayıp durma
Yozan tavuk yavrusunu güdermi
Sürüden yozanı yolayıp durma

Arifin sohbeti tatlı dillidir

Yayıldı dalga dalga karanlıklar
Yedi bitirdi beni
Suları yakan öfke

Hep onlar kovaladı sizi
Fiş fiş

İnsan isen hisse çıkar sözümden
Haklılar hakkından geçmez sultanım
İçmeye alışan suyun gözünden
Gidip ayağından içmez sultanım

Arı bile ballı çiçeğe konar

Sevgisiz koyup milleti
Yarsız edenler utansın
Vermeyip temiz niğmeti
Arsız edenler utansın

Kendileri yeyip doyup