Halil Çimen Şiirleri - Şair Halil Çimen

Ondört şubat baktım sevgili günü
Ellerdeki naylon gülden utandım
Bir taksi bir kata etmiş düğünü
Leyladan mecnundan çölden utandım

Bir göz göremedim sevgi bakışır

Bilmem ki ne ettim de darıldın küstün gittin
Bu kutsal sevdamızı aniden kestin gittin
Bulutlarda gürledin yağmadın estin gittin
Kesin midir kararın dönüşün yok mu senin
Gökteki hüma kuşum inişin yok mu senin

İnsanlık ufkuna bir güneş doğdur,
Karanlığı var eyleme yarabbi!
Birazda kurtları kuzuya boğdur,
Hep birini yar eyleme yarabbi!

Çifçilerin tarlasına yağmur ver,

Kekik gözlü amrikan yosması
Som altından boynundaki tasması
Revamıdır sırtımıza kusması
Bunu size nasıl anlatsın borani

Hiç bitmiyor avrupanın pilanı

Hakkı arıyorsan sen sende ara
Sen kendine varmalısın borani
Cevabı vermeden girme mezara
Sen kendini sormalısın borani

Türk doğuştan asker yoktur teskere
Tarihte şanımız bakın kaç kere
PKK üstüne bütün askere
İleri komutun verişe selam

Canlı bomba kalleş pusu mayında

Gördüğünü dost sanıp oturursun dizine
Birisi laf söylese inanırsın sözüne
Karşıdan kervan geçse düşüyorsun izine
Abdal kafam man kafam yok mudur senin aklın
Sorana sır söylenmez olmaz mı senin saklın

Yolun insanlığın iline ise,
Her vardıkça hacı olmaz mı insan?
Benim kâbem insanlığın durağı,
Her durdukça hacı olmaz mı insan?

Boşuna çırpınma ahiri ölüm

Gönül dedikleri yangın yerinde
Mor sevdalar dolaşıyor derdin ne
Ateşim ayandır narım derinde
Kara sevdan bulaşıyor derdin ne

Nefesimiz göğsümüze çakıldı

Yine dizgin kırdın şahamı kalktın
Yoruldun eşini eşini gönül
Dertlerin içinde yalnız buraktın
İnsan unuturmu eşini gönül

İncel ama sakın ortadan kopma