Halil Çimen Şiirleri - Şair Halil Çimen

İnsan ümmül kitap açtım okudum
Benim özüm insanadır sultanım
Gönül tez gahım da sevgi dokudum
Benim bezim insanadır sultanım

Aşkı ilah bildim sevgiye taptım

Niçin taş atarsın kendini bilmez
Hiç olmazsa insan gibi gör beni
Eğriyi bura kıp doğruya gelmez
Bilmiyorsan bir bilene sor beni

İçimde geziyor koca kainat

İçi maden dolu bir dağ gibiyim
Yavaş yavaş kazıyorum ben beni
Türlü çiçek açmış bir bağ gibiyim
İçin için geziyorum ben beni

Madenler kazarım gayet derinde

Ben karaca oğlanı gelmedi sandım
Güzel ateşiyle kavruldum yandım
Matik tuşa basa basa usandım
Bankamatik bana güzel vermedi

Gelmiş bizim çorumu da yoklamış

Zehmeride gelen yazın,
Gülü hileli olmaz mı?
Riya ile çalan sazın,
Teli hileli olmaz mı?

Sevgiye aşka sövenin,

Doğunu aşıkları şöyle bir öykü anlatırlar çinliler esir aldıkları türklerin kafa derisini yüzer kafasına ters yapıştırırlarmış güneşte bekletir lermiş deri kurudukca kafayı sıkar yapışırmiş derinin kıları içeri büyür beyini etkiler
o kişi hiç düşünemez kim olduğunu unutur soyunu kimliğini unuturmuş sahibine ölene kadar hizmet edermiş böyle insanlara mangurt dellermiş
bizim anadoluda oğlanın hiç aklı kalmamış aynen angut gibi bakıyor derler
angut kartalla şahin arası bir kuş avını kendi yakalayamaz leş yer gelene geçene manasız manasız bakar günün uzunluğu kısalığı onun için fark etmez
tabiri caizse bizim ülkede kendi bankasını soyanlara memleketi soyup soğana çevirip amarikaya kaçanlara bizimkiler angut gibi bakıyor denmezde ne denir bu ülkeyi imf nin dünya bankasının avrupanın direktifiyle yönetenlere mangurt denmezde ne denir elimde gazete imf e yetkili leri bes ettirmiş yeni zamlar kapıdaymış allah sonumuzu hayır etsin güzel günlerde
sevgiyi saygıyı hoş görü barışı birlikte paylaşalım bozkırdan selamlar

Hani her gönülde bir aslan yatar
Aşıklar mızraba saza dönüyor
Arada selamın gelirse yeter
Boranım tufanım yaza dönüyor

Gelip masum masum yüzüme bakma

Dostum ile viranede yatarım
Dostluklar gerçeği bulacak ise
Arif pazarında pula satarım
Sözlerimden hikmet alacak ise

İnsanlar kin kibir riyayı atsın

Yalan dünya devranını döndürmez
İnsanlar karılıp katışmadıkca
Dilin yaktığını üfrük söndürmez
Gönül itvayesi yetişmedikce

İnsanlığa bakmıyorsa gözlerin

İnsanları bacı kardeş görene
Eğri gözle bakılır mı emmoğlu
Sana dostum diye çiçek verene
Dönüp kurşun sıkılır mı emmoğlu

Kargalar çalıda bülbüller gülde