Halil Büyükler Şiirleri - Şair Halil Büy ...

Beni bana sormayın bu aralar
kendimden bile haberim yok benim
sevdiklerinden uzak
terk edilmiş bir şehir gibiyim
dalgalarla boğuşan bir gemi gibi
hangi yana baksam umutsuzluk

Beni Hor Görme Kardeşim
Sen Ben Ne Farkımız Var
Birbirimizden
Yolun Yolcusu Ayrı Olsa da
Gideceğimiz Varacağımız
Yer Aynı..

Acılar içinde geçiyor derli ömrümüz
Ne güle bildik nede güldüre bildik
Ne yapsak ne etsek olmuyor
Elimizi nereye atsak kuruyup gidiyor
Sanki san ki bu dünyada her şey
Bizi mutsuz etmek için bir düzen kurulu

Bilmiyordum, bir gün yüreğimden çekip gideceğini
Oysa ben seni, sen olmadan da sevmiştim
Sana dokunamadan, kokunu alamadan
Ben seni, bir ömür değil, ebediyen sevdim.

Hadi gel, gel gidelim bu şehirden

Gel desen gelmezmiydim
Sev desen sevmezmiydim
Canımı istesen önüne sermezmiydim
Sensiz hayatı ben neyleyim
Sensiz bu canı bu ömrü ben nedeyim
Sensiz ruhsuz bir beden yaşayan ölü gibiyim

Eskiden ne hayaller kurar
Olmasını dilerdim
Şimdi ise yaşamayı
Satır satır Yazıp
Sildiklerim de unuttum
Ben gülmeyi sevmeyi senin gozlerinde unuttum

Ben yoruldum hayat gelme üstüme
Ne huzurum kaldı nede yaşama hevesi
Hayata dair olan bütün inancımı kaybettim
Öyle yorgunum ki Yüreğimin dalları kırık
Tutunacak hiç bir dalım kalmadı
Hak'etmeyen insanlara harcadığım zamana

Doğru bildiklerini kimseye anlatma.
Doğruyu cahil birine anlatmaya çalışmak aptallıktır
Doğru olanın düşmanı çok olur
Cahil bir toplum şeytanın ta kendisidir

Bilgelik her şeyi bilmek demek değildir
Her şeyin farkında olmak demektir..

Bir gün çekip gideceğim buralardan
Arayıp sormasın kimse beni varlığımla dert olduğum
Yokluğum aratmasın sizleri arkana dönüp bakan namert olsun
Sevdiklerim vardı diye adını anan yüreğimi zincire vururum
Şimdi çekip gidiyorum buralardan
Sizden bana geri kalan kötü bir anı hepsi bu