H A L İ L
Yeni yaşamımın daha ilk adımında ve tamamen isteğimin dışında.Bir anlamda,mecbur kaldığım için,sadece deneme amaçlı kabul ettiğim,küçük bir çocuk girdi hayatıma.
İlk aylarda epey şaşkındım.4 yaşındaydı henüz.Ve sadece,annesinden ayrı kalmasın diye kabul etmiştim. Ve isteksizdim,katlanıyordum,bazen de sabırsızdım.
Bakıcımın-ev arkadaşımın oğluydu.Genç kadın eşinden ayrılmıştı.Sorumsuz bir adamdı.Biz karşılıyorduk çocuğun her şeyini.
Küçük bir erkek çocukla yaşamak,bambaşka bir şey. Ben,aramızda 7,5 yaş olan kızkardeşimi büyütmüştüm. Sonra unuttum tabi ki,küçük çocuk bakmayı.
Zorlandığım,isyan ettiğim anlar oldu.Sanırım, olanağım olsaydı? bırakıp giderdim.Çünkü düşünmediğim,planlamadığım bir şeydi.Ayrıca:Değişik nedenlerden,hepimiz travma yaşıyorduk.
On gün sonra,8.ay bitecek birlikte yaşama başlayalı.Ve bir süredir,ona tek başıma bile bakabileceğimi hissediyorum.Hatta,çok eminim.
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
