Ne maden kaldı, ne orman
Ne fabrika bıraktılar, ne liman
Satmadık ne din kaldı, ne iman,
Sahibinden satılık kelepir vatan.
Sana özlem duyar her Türk,
Güneyimiz senle başlar Kerkük,
Kerkük ile başlar milli misak,
Şimdi adını bile anmak yasak.
Benden doğar, bana dökülmez Fırat,
Sözü kes, gülü kes,
Muhabbeti kesme,
Yol kes, kol kes,
İrtibatı kesme.
Odun kes, demir kes,
Sen yarattın sanki küçük dağları,
Böbürlenip duruyorsun habire,
Sen de gireceksin bir gün kabire,
Sendeki mülk devenin yanında pire,
İflah olur mu hiç, düşenler kibire?
Sabırla helva olur koruk,
Ne güzel yemektir oruk,
Gelooruk, gidooruk,
Sizi evde bulamooruk.
Çehizim dolu mahmil,
Hiç ıslık çaldın mı yolda yürürken?
Hapse atılmadın mı bir şiir okurken?
Ve sorsan kendi kendine, aynaya bakarken;
" Kimsin sen?"
Silinmez, alna yazılan kader,
İyisi, kötüsü hepsi mukadder,
Ha zengin, ha fakir, ne fark eder?
Dünyada kiracı değil misin?
İçmiş cehalet şarabını,
Sallanıyor , kör kütük cahil
Kurnaza bak kurnaza,
Gösteriş için namaza,
Seyahat için Hicaz'a
Bırakmış aslını, sarılmış mecaza.
Elinde tesbih altında arabası
Yaylada villası bankada parası
Olsaydım ben de para babası
Severmiydin beni kör olası.
Karakterimizdir bizim,
özgürlük ve bağımsızlık.
Bağımsızlığın şifresidir kalkınmışlık.
Kalkınmanın temeli ziraattir,
Sanattır, toplumun hayat damarı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!