Sonsuz değil hayat zamanın içinde yaşamak
Bizdeki vakitli bir ömür gelir geçer
Umut yaşama azmi veriyorsa düşünerek
Boşa kürek çekmenin kime faydası var
Şah damarı Rabin lütfü pınar gibi çağlar
Çok sefil olmuş çocuklar aç susuz
Yalın ayak uzak kalmış medeniyet den
Sokaklar dolmuş kalmış evsiz yurtsuz
Analar ağlarken kan gidiyor yürekten
Kuş değil kanat çırpıp uçsun daldan dala
Aşık olmanın yaşı var mı
On beş yirmi kırk elli yetmiş
Cennet ile cehennemi
Yaşamak gibi
Hangisi yaşatır sefayı cefayı
Karşılıksız sevmek
Aşk Allah'ın
lütfü
eritir demiri
dağları deler
bir gönülle
girdimi
Her canlının bir eceli var dünya da
Ölüm adı gibi soğuk sevene acı yaşatsa da
Fırtınalar koparır söylenen ağıtlar da
Rabbine yükselir ruh bedenden ayrılınca
Sebepsiz ölüm var mı dünya da
Allah'ım bitir kaosu akmasın kanlar
Bir hiç uğruna şehit oluyor canlar
Bu vatanı yakıp bölmeye kimin gücü yeter
Yüreği yangın yeri ağlıyor çocuklar eşler analar
Alınacak çok ders var
Faciadan yana
Her şeyi gören gözler
Olaylar gün gibi ortada
Keşkeler fayda etmiyor
Ağlayıp sızlamak boşuna
Ben bir elma ağacıyım
Sonbahar da yaprak döker
Kışın solar yalnız kalırım
İlk bahar da çiçek açar
Görücüye çıkarım
Sevindirir sevinirim
Ölümün beni sarstı
Çok derinden
Sevinen sevindi
Gelecek mirasın
Neşesinden
Ateş yakar
Su söndürür
En son kül kalır
Onuda çöpçüler
Üşenmez süpürür
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!