Ele ya ilkmiş bahar, ya son bahar
Yürek işçisiyiz, bize hep karlar yağar
Ne doğru ne yanlış, bakar da şaşar
Cahil akıl kader der suçu başından savar
Anladım yazgıymış ya ben hep bahtsızım
Ne kula öfke ne tanrıya sitem..haksızım
Deli bir rüzgar esti gönül oldu tarumar
Tebessüme çırpınsan, çehre güler yürek ağlar
Kırgındır kızgındır bazı yürek böyle doğuştan
Gamlanma hele, tek suçlu sen değilsin duvar
Sorma dedi sorguladım hayatı şaşıp kalmışım
Ne ele ne güle gül_düm, kime sorsan haksızım
İşte yıldızlar, işte gökyüzü, işte güneşin
Ne bu koku neden tadı yok aldığın nefesin
Dünyaları sunmuş hayat lütuf diye
Senin çaban çeyrek ekmek içine üç zeytin
Ne çok doğru (cu) var bir ben yanlışım
Dilimde prangalar, ne desem ne söylesem haksızım
Olmayınca sorguladım benliği, bir şeyler eksikti ama ne
Anladım tüm yürek zenginliğim gitmiş suretinle
Bilsen yokluğunda ne çok acılandı gönül
Çağırdı da duymadın…Sen..Sen…İlle de sen diye diye
Herkes bir yürekte kral olmuş bir ben tahtsızım
Sana sorsam bana sorsam tek ben (haklı) haksızım
Kayıt Tarihi : 21.9.2008 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HAKİKATEN HAKSIZSINIZ
BİRAZ NECİP FAZIL ESİNTİLERİ VAR BİRAZ ÇİLEYE GÖZATIN EPEY İLERLİYOSUNUZ TEBRİKLER
Yürek işçileri her daiam kaybetmeye ve her daiam yorulmaya mahkumdur. Hiç kimse ama hiç kimse onun nasıl bir iş yaptığını ve neden bu kadar yorgun olduğunu (özellikle de sevmesini, yargılamasını ve düşünmesini bilmeyenler ) anlayamaz, anlamaları da beklenemez. Çünkü bizler düşünüyor ve düşündüklerimizi de kağıtlara aktarıyoruz.
Özel bir paylaşım ve özel bir şiir idi. Sorgulattırdı bizlere kendimizi.
Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize. Tam puanımı bırakıyorum sayfanıza
TÜM YORUMLAR (29)