"Bana bakar mısın?" dedim.
"Bilmem?" dedi.
"Bakan tutar elimi..." dedim.
"Artık kimse tutmasın istemem." dedi.
"Ver elinden içeyim." dedim.
"Olmaz!" dedi.
"Kaderim bir sen ol!" dedim.
"Hayır, olmaz!" dedi.
Biliyordum, beni sevmeyeceğini.
Yaralı bedenim ile gönlüne giremeyeceğimi anladım.
Bir umut doğmuştu içimde olmayacağını bile bile.
Elinden içmek istemiştim.
Elinden aşkın şarabını içecektim.
Bir anda zehir içeceğimi bilemedim.
Artık iflah etmez, hiçbir şey yürek yangınıma.
Gözlerim doldu, ağlasam durduramaz kimse.
Ama ağlamayacağım, dik duracağım.
Yıkılmayacağım, kendi elimle
Umutlarımı kırdım bir kez daha.
Kimsenin suçu yok, benden başka.
Haklıydı, sevilecek neyim vardı?
Sevilecek neyim vardı?
Haklıydı...
Kayıt Tarihi : 21.9.2024 20:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)