Hakkı Bulut Şiiri - Sinem Akdogan

Seçiyorduk en güzelini
Elbiselerim ayakkabılarım
İki de bir nakaratım
Kaç para diyordum
Kaç para?

Aslında para önemsizdi
Şeytani duygular bizimleydi
Cüzdanı delene kadar
Al işte alabildiğini...

Kafamiz karışıkken
Kara bir çocuk
Vitrin ve o
Hayal penceresindeydi
Görünen gözümde
Omuzunda boyundan büyük
Boya takimiyla...

Yükü ağır belli
Kimbilir belki annesi
Belki de kardeşleri
Ve yetmiyormuş gibi kendisiydi
Kimbilir? ? ? ?
Melekler yanimiza nihayet gelmişti
Sadece para verip
Bir kaç dua alip
kendimi mi tatmin edecektim?
Vermesine verdim para..
Gözleri ışil ışil
Bir bana bir de o vitrindeki
Bisiklete baka baka..
'ALLAH razi olsun' diyordu sürekli

Döndüm yolumu ayirmak üzere
Gidemedim gönlüm hala eksikti
Heyecanla elinden tuttum 'gel' dedim
Çocuğummuş gibi canimmiş gibi
'Gel seninle bir ziyefet çekelim' dedim
Ufacik eli, yanmis teniyle
Bana güvendi çocugum gibi canim gibi....

Dükkan sahibi
Şaşkin gibi
Hakkiyi kac kere kovmustu?
Dükkanin önünden belki...
Yemekler ismarlandi
Iskender döner bize oradan...
Bastan daldirdi catali kasigi
Tabana kuvvet masallah! !
Sordugu soru bana o sirada
İçimde acti derin bir yara
'Noel Baba' misin sen abla
Soru mantik icermedigine emin olsam da
Benim tarafimdan mantiksizdi
Onun icin Noel Baba gibiydim ama
Birden dondu kaldi
Yedigi bogazina takildi
'abla bu annemin en sevdigi
yemek paketletebilir miyiz? hem doydum da'
Demez mi! ! !
ALLAH im bu ne olgunluk?
Bu ne insanlik?
Daha yasi kacti ki bu yavrunun
O gün onla
Kapisinin önüne kadar hic ayrilmadik
Agzindan ne cikarsa benim icin
Emir gibiydi
İlki de karaoglan
O an
O vitrindeydi...
İlki melekler benimleydi
Hakki,
Hakki Bulut tu onun ismi

13.07.07