Hakkın yolunu unuttuk unutalı,
Yüzlerde bir tebessüm eksik.
Bir yan hep yaralı,bir yan hep durmaksızın acıyor.
Boşluk sarıp sarmalamış,
Kaybolmuşuz içinde de farkında değiliz.
Hakk çağırmış huzuruna biz derin hülyalarda.
Gafletin şarabı içilmiş,
Mühürlenmiş kulaklar duymamak,
Şeritlenmiş gözler görmemek,
Lal olmuş diller onu söylememek için.
İçimizde yaşarken nasıl yok sayarız seni bilinmez
İnsanoğlu bu Rabb ne söylesen de kafi etmez!
Ah bir bilse seni yok saymak,
Kendi yokluğuna kanaatten öte değil.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta